معنی غریق گشته - جستجوی لغت در جدول جو

غریق گشته

لغت نامه دهخدا

(اَ دَ / دِ)

یعنی شرمنده شده. مؤلف گوید که طریق در اصل بمعنی کوفته و مضروب است، خاطر آدم خجل و شرمنده نیز کوفته میباشد. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

غریق گشتن

(دَ تَ)

غرق شدن. رجوع به غرق و غرق شدن شود:
سوی خم شد به جستجوی رفیق
وآگهی نه که خواجه گشت غریق.
نظامی

لغت نامه دهخدا

غریب گشتن

(دَ مَ دَ)

غریب شدن. غریب گردیدن. اغراب. (تاج المصادر بیهقی). رجوع به ترکیبات مذکور و مدخل غریب شود

لغت نامه دهخدا

غرقه گشته

(کَ دَ / دِ)

آنکه غرق شود. غرق شده. غرق گشته. رجوع به غرق شود:
مرد غرقه گشته جانی می کند
دست را در هر گیاهی میزند.
مولوی

لغت نامه دهخدا

غرق گشتن

(دِ کَ /کِ دَ)

غرق شدن. فرورفتن در آب:
تا نشد پر بر سر دریا چو طشت
چونکه پر شد طشت در وی غرق گشت.
مولوی.
ز هر سو برو انجمن گشت خلق
کز آن گریه در خون همیگشت غرق.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

غریق گشتن

غرق شدن

فرهنگ لغت هوشیار

غریب گشتن

غریب گردیدن غربت گزیدن اغتراب

فرهنگ لغت هوشیار

غرق گشتن

مصدر) غرق شدن فرو رفتن در آب

فرهنگ لغت هوشیار

معنی غریق گشته - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما